پنج روزی که در این مرحله مهلت داری،
خوش بیاسای زمانی که زمان، این همه نیست

بالا سمت راست نوشته : دفترچه راهنما برای زندگی تو - و سمت چپ : این هفته مرگ
هنوز تمام صفحه لود نشده که اگر اسپیکرت روشن باشه مکالمه ی پرانرژی 2 تا جوون اکشن توجهت رو جلب میکنه . سرعت عملش جالب تره !عوض شدن محتوای پنجره مجله دومین چیزیه که جلب توجه می کنه . یک تیتر جذاب با چند پاسخ جذاب تر که گاهی با چاشنی طنز همراه شده. اولین جایی که کلیک می کنم همینجاست ... برمی گردم به صفحه اول . از حافظه 5 روز ، جوانی و قناعت رو هم باز میکنم و مثل مرگ همشو می خونم . فعلا واسه امشب بسه ...

چه تصادف جالبی ! اتفاقا داشتم دیشب به همین فکر می کردم . اینترنت به این درندشتی هنوز هیچ چیزش برام جذابیت نداره . اینهمه آدم شب و روز توش ول میچرخند ، یک بار از یکیشون بپرسم چندتا از اون لینکهایی که باهاش حال میکنید را هم به من معرفی کنید . تا اینکه بطور اتفاقی لینک توی لینک شد و سر از 5روز در آوردم ! این دیگه کجا بود ؟ چند وقته راه افتاده ؟!

چندساله اینجام ؟ هفت سال ؟ هشت سال ؟ همه جور سایت و لینکی دیده بودم ولی هیچکدامش برایم لذتبخش نبود . درسته . لذتبخش .
این روزها سایت ها خوب هم که بخواهند بشوند الگویشان تبیان است . تبیان یا بقول بنده ، انباری اینترنت اسلامی . حتی جذابیت هایش هم مثل انباری می ماند .

کارفرهنگی در اینترنت برایم یک عقده شده بود . دیگر دست و دلم به هیچ کاری نمی رفت . همه هنرمان شده بود چپاندن یک محتوای مثلا جذاب در یک قالب جذاب تر و بعد هم اسمش را بگذاریم ویژه نامه . همین ... با دیدن سایت 5روز تمامی ایده هایی را که داشتم عمل یافته دیدم ! یک شوک ... درست مثل یک سرقت ماهرانه . بسیار خوشحال کننده بود . باورتان می شود ؟

قالبش که جذاب و زیباست . عکس ها نیز متناسب و متفاوت . تخصص طراحی ندارم ولی گمانم اهل فن نمره خوبی بدهند ؟
نحوه چینش محتوا در کل صفحه ظرافت خوبی دارد . نه شلوغ بازی شده تا همان حس انباری را القا کند نه چیزی را از قلم انداخته. واما محتوا ... چند نکته اساسی را در کمال شجاعت رعایت کرده است :
1- استفاده از آیه و روایت در ظاهر مطالب جز از روی ناچاری ممنوع . (حداقل در مطالب مجله این نکته رعایت شده )
2- آیات و روایات در باطن مطالب ولی دردسترس تر از پی نوشت های متداول خودمان باشد. موس را آرام روی شکل ببرید تا متوجه شوید .(یک کار ابتکاری . خیلی از این یکی خوشم آمد. به این می گویند تزریق ایده محتوایی از سوی بچه های تیم برنامه نویسی )
3- هرعنوان مجله حداکثر از 3 تا 4 موضوع تشکیل شود و هر موضوع شامل چند تیتر جذاب .(پرهیز از روده درازی . دیگر کمتر کسی همه مطالب را نمی خواند)
4- سعی شود در محتوا از چاشنی طنز و لحن خودمانی استفاده شود . نثر نویسان خلاقیت یادشان نرود .
5- عکس خیلی مهم است . هر جور که شده هر موضوع را با یک عکس متناسب ، جذاب و متفاوت همراه کنید .
6- الزاما هر عالمی نویسنده خوبی نیست . تیم محققین و نویسندگان تشکیل شود . محقق ها، بهترین گندمها را جستجو کرده و آرد کنند . پس از ورز دادن و خمیر کردن آنرا در اختیار نویسنده ها قرار داده تا در تنور حرارت قلمشان نان ما را بپزند ( 5روز چگونه نوشته میشود ؟به درباره مایش رجوع کنید !!! جالبه نه؟ )
7- هنوز این سایت یک چیزی کم دارد . محتوا باید با یک هنر اینترنتی و ابتکاری همراه شود . مثل یک فلش خاص . نمیدانم ! بچه های تیم مخشان را بکار بیندازند و پیدایش کنند . ( بچه های 5روز پادکست را پیدا کردند !)
حداقل 10 نکته دیگر می شود می توان برایش نوشت ...

وقتی ظاهرت آراسته باشد . وقتی همیشه معطر باشی. وقتی همیشه خوش خلق و مزاح و عامل باشی . وقتی کمتر منبر بروی و از خودت آیه و روایت تراوش کنی . حالا شبیه کونوا دعات الناس بغیر السنتکم شده ای . به شما نبودم . به جناب سایت بودم .

اینترنت به امثال تبیان نیاز دارد . به تالار گفتمان هم نیاز دارد . هر کدام در جای خودش نیکوست . ولی اگر مرا مخیر کنند برای فعالیت در یکی از آنها 5روز را بدون شک انتخاب خواهم کرد .حتی ساعت ها کار بدون حقوق. به این سبک کار ایمان دارم .

البته سایت رهپویان خودمان هم سبک دیگریست . سایتی که از منازل بچه ها مدیریت می شود . بیشتر مثل یک کار چریکی می ماند تا کلاسیک . بگذریم ...

بعد از خواندن «درباره ما» ، در یادگاریشان نوشتم : گفته اید از بچه های سایت طهور هستید . از اینکه چنین کار قویی مال بچه مذهبی هاست بسیار خوشحال شدم . حتما تبلیغ تان را خواهم کرد. یا علی