شماره 1

به نام خدا
و حتما لعنت بر شیطان

هنوز مردد هستم اگر ملاک حضور است ،‏ بقیه که هستند و کفایت هم می کند . اگر به قلم هست و رساندن نفع که اینهم پاشبینیمبابا !
چرا بنویسم ؟‏مثل اکثر اوقات این 10 سال میام میخوانم و میروم . البته تا امشب مطمئن بودم بهترین روش همینه . اما به لطف چند آفلاین کفه ترازو چرخید . مردد شدم . وبلاگها را میگویم . همه آنها مثل دل نوشته بود .
زمانی فکر می کردم بود و نبود این نوشته ها خیلی فرقی نمیکند و همینطور بود و نبود دل نوشته های من . اما دیدم و دیده بودم چقدر یک دل نوشته می تواند متذکر باشد آنهم در جایی که نویسنده اش شاید اصلا چنین قصدی نداشته هم نداشته باشد .

گاهی نوشتن یک نیاز است و گاهی ننوشتن . گاهی نوشتن بهتر از ننوشتن است و گاهی ننوشتن . ولی مطمئنا یک وبلاگ کم خاصیت بهتر از یک عدم وبلاگ پرخاصیت است .
امیدوارم فقط به دل نوشته بسنده نشود و در حواشی به مسایل مفید تری پرداخته شود . گفتم حواشی یادم باشد حاشیه وبلاگ هم به لینک دوستان مزین کنم .

خدا آخر و عاقبتش را ختم به خیر کند . انشالله